อานิสงส์แห่งการเป็นต้นบุญหรือผู้นำบุญ

อานิสงฆ์แห่งการเป็นต้นบุญหรือผู้นำบุญ

--------------------------------------------------------------------------------

ผู้นำบุญ คือ ผู้นำในการชวนให้คนละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใสตามหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเอง กว่าท่านจะมีบารมีเพียงพอจนสามารถบรรลุมรรคผลนิพพานได้นั้น ท่านต้องทำความดีอย่างยิ่งยวด และเป็นผู้นำบุญในการชวนให้สรรพสัตว์สร้างความดีอย่างยาวนานถึง ๒๐ อสงไขยกับแสนมหากัป...

ดังนั้นจงอาจหาญในการชวนคนทำความดีเถิด เพราะเรากำลังทำตามอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จงอย่ากลัวการปฏิเสธ อย่ากลัวการไม่เข้าใจ หรือคิดว่าการชวนคนทำความดีเป็นสิ่งยาก การตัดสินใจทำเองง่ายกว่า เพราะการคิดเช่นนี้ เท่ากับเป็นการตัดรอนโอกาสของตัวเองให้มีบารมีน้อย เพราะบารมี ๑๐ ทัศในตัวเราจะไม่ถูกพัฒนาให้เพิ่มมากขึ้น และเมื่อไปเกิดบนโลกสวรรค์ ก็จะเป็นเทวดาที่มีศักดิ์ มีบริวารน้อย เพราะขาดบุญการชวนคน เมื่อลงมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะขาดพวกพ้องบริวารที่ดี ไปเกิดในสิ่งแวดล้อมที่ไม่เข้าใจและไม่ส่งเสริมในเรื่องการสร้างบุญบารมี

ด้วยเหตุนี้ ผู้มีปัญญาจึงได้ออกแบบชีวิตให้ตัวเองใหม่ โดยการทำหน้าที่ผู้นำบุญ เพื่อให้มีบารมีเต็มเปี่ยมที่จะบรรลุมรรคผลนิพพานได้ง่ายขึ้น เพราะการทำหน้าที่ผู้นำบุญมีอานิสงส์ คือ เมื่อไปเกิดเป็นเทวดา ก็จะเป็นเทวดาที่มีศักดิ์ใหญ่ มียศ มีอธิปไตย เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ก็เป็นผู้นำ ตามลำดับกำลังบุญที่ได้สร้างไว้ จะมีพวกพ้องบริวารที่เป็นเศรษฐี เกิดในตระกูลที่ส่งเสริมการสร้างบุญบารมี ห่างไกลจากคนภัยคนพาล จนสุดท้ายเมื่อบารมีเต็มเปี่ยม ก็จะได้ที่สุดของความปรารถนา คือ มรรคผลนิพพานและที่สุดแห่งธรรม
__________________